Üç yaşındayken ailesinin maddi sıkıntısı nedeniyle yetiştirme yurduna verilen24 yaşındaki Serkan Dereli, bir süre sonra anne ve babasının hayatını kaybetmesiyle yapayalnız kaldı.
Yaşadığı zorlu günleri "ailem" dediği yurttaki arkadaşları ve öğretmenlerinin desteğiyle aşan Serkan Dereli, çok sevdiği futbol sayesinde hayata tutundu.
Küçük yaşlardan itibaren futbola ilgi duyan Serkan Dereli, demir protez ayağıyla maç yapan arkadaşlarının arasına karıştı.
Bu tutkusunu gerçekleştirmenin mutluluğunu yaşayan Serkan Dereli, hemen her gün yetiştirme yurdunun bahçesinde futbol oynamaya başladı.
Öğretmeni ampute futbola yönlendirdi
Meşin yuvarlağı adeta elinden hiç bırakmayan Serkan Dereli'nin, engeli bulunmayan arkadaşlarından bile daha iyi bir performans sergilemesi beden eğitimi öğretmeni Bülent Aksu'nun da dikkatini çekti. Aksu'nun yönlendirmesiyle 11 yaşında ampute futbol ile tanışan Serkan Dereli, ilk defa dokunduğu koltuk değnekleriyle futbol oynamakta zorluk çekse de kısa sürede alıştı.
Kendisini her geçen gün geliştiren Serkan Dereli, 18 yaşındayken milli takım formasını giymeyi başardı. Milli takımın elde ettiği Avrupa şampiyonluğu ve dünya ikinciliği başarılarında başrol oyuncuları arasında yer alan Serkan Dereli, hem kendisi gibi yurtta büyüyen çocuklara hem de engelli bireylere örnek olmanın gururunu yaşıyor.
"Hayalini bile kuramadığım milli takıma kadar yükseldim"
Hiperaktif yapısıyla milli takımın gülen yüzü olarak anılan Serkan Dereli, başarısını hiçbir zaman vazgeçmemeye, inanmaya ve çok çalışmaya bağladığını söyledi.
Yetiştirme yurdunda engelli olmasına rağmen futbol oynamaktan hiç vazgeçmediğini anlatan Serkan Dereli, "Devletimizin verdiği protezler ile futbol oynuyordum. Ampute futbolla tanışınca yeteneklerimi daha iyi göstermeye başladım." diye konuştu.
Serkan Dereli, yurt arkadaşlarıyla bağlarını hiç koparmadığını vurguladı.
"Yetiştirme yurdundaki kardeşlerimle sürekli konuşuyoruz. Beni takip ediyorlar. Aralarında sporcular da var. İnşallah onlar da bir gün Türk bayrağını göğüslerinde taşır. Onlara örnek olmanın mutluluğunu yaşıyorum. Yurdun bahçesinde arkadaşlarımla hep protez bacakla futbol oynuyordum. Ampute futbola başlayınca koltuk değneğine ilk defa dokundum. Koltuk değnekleriyle oynamaya alıştım ve hayalini bile kuramadığım milli takıma kadar yükseldim, şampiyonluklar elde ettim. Ay-yıldızlı bayrağın altında canım formamı terletiyorum. Umarım daha büyük başarılar elde edeceğiz."
